Hoi lieve mensen,

Het is echt alweer even geleden dat ik een blog heb geschreven. Ik heb ondertussen al weer mega veel te vertellen. Want ja, jullie lezen het goed. Tom komt volgende week (super onverwachts) over naar aussie om kerst en nieuw jaar met me te vieren!! Ik ben hier zo blij mee. Nu is hier wel een soort aanleiding voor.

Wat moet je doen als er blijkt dat je tweede gezin weer geen match voor je is?

Helaas, ik vind het eigenlijk wel heel erg om dit te moeten beschrijven. Óók mijn tweede gezin is totaal geen match voor mij. In het begin schaamde ik me er heel erg voor dat dit weer gebeurd. Je gaat toch aan jezelf twijfelen. Al mijn vriendinnen hier hebben allemaal zo'n leuk gezin! Waarom lukt het mij dan niet? Even kort beschreven, zoals ik in mijn vorige blog had beschreven verblijf ik nu bij een alleenstaande moeder met drie jongens van 4, 6 en 8. De kinderen zijn echt geweldig en ze hebben mijn hart gestolen. Wat dit afscheid ook extra moeilijk maakt. De host mum daarin tegen is echt een gemeen persoon om het zo maar even te beschrijven. Ze betrekt me totaal niet bij het gezin en ik voel me alles behalve gewaardeerd. Ze werkt fulltime en is mega gestresst. Ik voel me totaal niet op mijn plekje. Ik voel me echt hier als iemand die werkt en daarna zijn kamer weer in gaat. Ze praat nooit tegen me, alleen als het over de jongens gaat. In het begin probeerde ze nog aardig te zijn voor mijn gevoel. Daarna merkte ik al snel dat het weer niet helemaal mijn plekje was, maar zoals ik al zei, de kinderen zijn top! En ik bracht toch echt de meeste tijd met hun door.

Toen ik aan mezelf begon te merken dat ik het (weer) niet geweldig vond hier, heb ik een soort van masker op gezet. Ik dacht waarschijnlijk ''nee Amber dit gaat je niet nog een keer gebeuren'' 'Je hebt niet weer de verkeerde keuze gemaakt'' '' toch?'' Ik dacht bij mezelf, oke ik zie het gewoon als werk, en ik kan mijn host mum er wel heel erg mee helpen. Maar zodra jij totaal geen waardering voelt is dit toch lastig. Na een paar weken hield ik dit dan ook echt niet meer vol en merkte ik aan mezelf dat ik het echt niet leuk meer vond. Ik was hier echt niet meer gelukkig. Mijn weekenden en vrije tijd waren top, tot dat ik weer ''mijn huis'' binnen moest lopen.

Nu merkte ik dan ook dat ik voor het eerst heimwee had. Niet zo zeer dat ik Nederland mistte maar ik heb al twee keer ervaren dat ik me totaal niet thuis voelde. Dan ga je de kleine dingen van thuis nou eenmaal missen. Na veel praten met thuis heb ik besloten het tegen mijn host mum te vertellen. Dit vond ik zo eng, aangezien we dus amper praatte. Laat staan dat ik hier ineens mee aan kwam! Ik dacht dat ze het nooit had verwacht. Ik had haar een appje gestuurd of we binnenkort even konden praten. Hierop reageerde ze dat ze geen tijd had, maar ze kon me wel even bellen. Verassend.... Na veel moed bij elkaar te hebben gegrepen heb ik het tegen haar verteld. Dat ik me echt niet fijn voel hier en dat ik niet gelukkig ben hier. Ik voel me geen ''part of the family''. Gek genoeg was ze super lief en ze had het al verwacht, ze merkte het aan me. Ze had allerlei dingen die ze wilde veranderen omdat ze me echt niet kwijt wilde. Ik had toen besloten om het dus nog een kans te geven! Het waren oprecht wel dingen die konden veranderen namelijk. Ik heb toen al tegen haar gezegd, als ik me over twee weken nog steeds niet op mijn plek voel dan wil ik deze maand afmaken, maar dan gaan we beide een nieuwe match zoeken in Januari. Hier was ze het mee eens en dit hadden we afgesproken.

Ik vind dat ze oprecht haar best heeft gedaan. Er waren dingen veranderd maar na twee weken voelde ik mij helaas nog steeds niet op mijn plek. Het voelde vooral allemaal erg geforceerd en nep. Alsof ze zich moest aanpassen voor mij. Nu voelde me ik dus nog erger omdat ik zag dat ze het probeerde. Maar ik ben hier voor mezelf en voor mij was er echt niks veranderd qua gevoel. Na het twee weken gegeven te hebben lukte me het gelukkig om haar (in real life) aan te spreken. Ik vond het zo moeilijk maar ik was bang voor haar reactie. Aan de ene kant had ik het niet zo erg verwacht aangezien we een afspraak hadden gemaakt en ik had haar al een soort van ingelicht.

Op het moment dat ik het vertelde was ze echt heel boos op me geworden. Ik had veel verwacht maar dit toch niet. Ze heeft me echt totaal de grond ingeboord en ik heb me echt nog nooit zo beledigd gevoeld! Dit liet dus maar wel weer mooi zien dat ik dus de goede keuze gemaakt had. Alles was dus nep, aangezien ze totaal veranderd was vanaf het moment dat ik het haar vertelde. Ik snap dat het voor haar vervelend is en dat ze het ook even moest verwerken. Maar de dingen die ze tegen me heeft gezegd waren echt niet oke zal ik maar zeggen. Van onze afspraak was dan ook niks meer over. Volgende week moest ik het huis uit, want ze wilde absoluut geen kerst met iemand vieren die hier niet wilden zijn. Ho is even, dat hadden we afgesproken. Ze was helemaal boos dat ik het voor kerst aan haar had verteld. De timing was totaal verkeerd. Ten eerste, ik snap dat de timing vervelend is, maar we hadden het er al over gehad! ten tweede, ik heb het uit goede intentie nu al tegen haar gezegd zodat ZIJ nog genoeg tijd had om een nieuwe au pair te vinden. Ik had hier totaal geen verkeerde bedoelingen bij en wilde gewoon eerlijk zijn. Zij vond dat ik met kerst gewoon had moeten doorbijten en daarna had moeten gaan. Ik ben nu eenmaal niet de persoon die nep en gezellig kerst met haar en de kids gaat vieren en vervolgens, DOEI! Dat zou ik persoonlijk helemaal respectloos vinden. Maar goed, daar was mevrouw het niet mee eens.

Nadat ik het verteld had voelde ik me opgelucht maar wel echt beledigd. Ik wist dat ik me er niks van aan moest trekken maar natuurlijk doe je dit wel. Ik denk dat ik twee keer gewoon echt flink pech heb gehad, hoe stom het ook klinkt ik was overtuigd dat het niet aan mij lag. Ik was zelf echt veel beter met de kinderen dan zij zelf was. Dat klinkt pas erg! Ze zei steeds dat ze kei veel au pairs had gehad voor mij en die vonden het allemaal leuk. Maar de au pair voor mij is ook weg gegaan dus ze is gewoon erg aan het veranderen en ze zit niet lekker in haar vel. Ik denk dat ze echt hulp nodig heeft, en niet van een au pair, maar serieuze hulp. Nu was ik erg bang voor het volgende. Ik had namelijk maar een week om iets te zoeken en geen een gezin zou een au pair in huis nemen meteen met kerst, want iedereen is ook gewoon vrij.

Het besef kwam toen ook pas dat ik met kerst waarschijnlijk alleen in een hostel zou zitten. Toch klonk dat nog beter dan dat ik het met haar had moeten vieren. Plus, ik moest opnieuw een match gaan zoeken. Kregen we dat weer! Ik kan jullie vertellen dat ik mijn nieuwe match gevonden heb. Waar ik mega blij mee ben. Ik heb ze bezocht en het is een geweldig gezin. Twee ouders dit keer met een jongetje van 3, meisje van 6 en een jongen van 9. Toch voelde ik me erg dubbel. Het is lastig om nog een keer op je eigen gevoel te vertrouwen. Bij mijn gezin momenteel, was ik ook enthousiast na de ontmoeting. Je ziet hoe dat is afgelopen. De waarheid is, dat je mensen denk ik pas echt leert kennen als je er een aantal weken bent. Dit gezin is oprecht helemaal super en ik hoop dat drie keer toch echt scheepsrecht is:)

VERDER, mijn lieve broer Tom heeft dus besloten (zomaar even) om me met kerst te komen bezoeken! Hoe lief is dat dan? Volgende week moet ik nog een weekje hier blijven en even doorbijten! Dan kan ik kerst gaan vieren op het strand met m'n lieve broer. En natuurlijk ook nieuwjaar! Ik kijk hier ontzettend naar uit en ik besef ook hoeveel geluk ik hier mee heb! Ook omdat papa en mama we komen bezoeken 20 Januari en Saskia een weekje later! Hoe tof is het dat ik ze hier alles mag laten zien.

Zoals jullie mijn foto's waarschijnlijk ook wel een beetje hebben gezien op facebook. Vind ik het verder dus ook nog steeds geweldig. En wat heb ik toch weer veel gezien allemaal. Het voordeel in dit gezin was dat ik mijn eigen auto hier kon gebruiken! Ik ben dus veel plekken buiten Sydney gaan bezoeken en wat is Aussie toch mooi! Zo ben ik met Marli naar de blue mountains geweest. Dit was schitterend mooi! Het weekend daarna was ik naar Cronulla beach geweest en het weekend daarna naar de figure 8 pools. Het zijn echt flinke hikes allemaal maar het uitzicht is het telkens weer waard.

Zo ben ik nu ook begonnen met sporten hier, wat ik ook eindelijk leuk begin te vinden. Je hebt het toch echt nodig met al dat lekkere eten hier :) En ook een beetje conditie opbouwen voor al de hikes haha! Ook verbaasd het me nog steeds hoe makkelijk je hier nieuwe mensen leert kennen. Met Amber ga ik nu dus wekelijks sporten en we zijn erg close geworden. Ook heb ik een hele goede engelse vriendin erbij gekregen. Ik ben nog steeds zo verliefd op Syndey en het is nog lang geen tijd voor mij om naar huis te gaan! Afgelopen weekend was ik nog naar Palm beach geweest, en ook dit was ongeloofelijk mooi. Op zulke momenten geniet ik met volle teugen!

Nu heb ik mijn fingers crossed dat ik het eindelijk een beetje ga treffen met mijn nieuwe host gezinnetje! Volgende week mag ik de stad gaan laten zien aan mijn broer. Wat zal hij het gek gaan vinden hoe warm het hier is. Gisteren was het namelijk 42 graden, ongeloofelijK! ik heb dan ook echt totaal geen kerst gevoel haha. Tom en ik vieren hier samen nieuw jaar en dan gaat hij weer naar huis. Ik had al een tijdje terug een weekje vakantie geboekt met Marli! We gaan namelijk 1 januari tot 8 januari vliegen naar de gold coast, vanuit daar gaan we ook nog naar Byron Bay. Ontzettend veel zin in! Ik denk dat ik hier dan ook echt even aan toe ben. Even een break, en daarna weer helemaal overnieuw beginnen en een nieuwe start beginnen! Maar ik heb er vertrouwen in dit keer dat het goed komt! Na mijn reisje mag ik dan ook bij ze gaan beginnen als au pair. In de week dat Tom hier is hebben ze ook gezegd dat ik altijd mag langs komen en dit wil ik zeker gaan doen om ze al een beetje beter te leren kennen :)

Dus even doorbijten nu, maar ik heb er vertrouwen in!! 3 keer moet wel scheepsrecht zijn toch? Hopelijk heb ik eindelijk een goed gezin uitgekozen en mag ik een leuke au pair tijd ervaren. Dit weekend in ieder geval weer volop plannen! Morgen ga ik met 4 andere meiden een zip line doen bij de central coast! 's avonds op stap in New town en zondag de laatste keer afspreken met mijn vriendinnetje Emma. Wat ga ik haar missen! Het voordeel is dat we elkaar vast en zeker nog gaan zien in Nederland!

Nou ik zal stoppen, wat wat een verhaal waarschijnlijk om weer te lezen voor jullie!

Hopelijk gaat mijn volgende blog over het feit hoe geweldig leuk ik het heb bij mijn nieuwe gezin.

I will keep you posted...

CHEERS FROM DOWN UNDER,

Amber