Lieve mensen,

Bedankt voor de super leuke reacties op mijn vorige blog. Ik wist niet helemaal zeker of het wel mijn ding was. Maar ik ben zeker gemotiveerd om meer blogs te gaan schrijven. Ik ben hier ondertussen nu al dik een maand en wat vliegt de tijd! Er is ontzettend veel gebeurd in de mean time, want ik ga namelijk van gezin veranderen.. Hier volgt mijn verhaal :)

Wat is er gebeurd?

Ik wil het eigenlijk zo kort mogelijk proberen te houden. Ik woon nu in een gezin met twee ouders en twee jongetjes van 1,5 en 3 maanden oud. Ik vond het de eerste weken geweldig hier. Mijn host family liet mij heel erg welkom voelen. Ik had meteen een enorme klik met zowel de de kids als met de host parents. Ik wist van tevoren dat mijn host mum met zwangerschapsverlof zou zijn, voor de complete tijd dat ik hier zou wonen en werken. De eerste weken vond ik dit dan ook alleen maar gezellig omdat we goed klikte. In het begin merkte ik al vrij snel dat ze erg overbezorgd was. Maar ik dacht, dat is natuurlijk logisch. Want ze moet gewoon even aan me wennen. Het is gewoon een grote verantwoording die je hebt met de kids. Echt pas vanaf week drie begon ik aan mezelf te merken dat ik het werken niet meer met plezier deed. Ik zag geen verandering en ik mocht amper alleen de deur uit met de kinderen. Terwijl het zelfs soms alleen ging om het oudere kindje, terwijl zij dan voor de baby zorgde. Ik vond dit erg lastig en het zat me niet lekker. Zo waren er nog allemaal kleine dingetjes, maar dan kan ik blijven vertellen. Dit was voornamelijk het "probleem" voor mij! 

Gelukkig merkte mijn host mum dit al snel. Ze begon er dan ook ineens over. Wat ik fijn vond, aangezien dit best lastig was voor mij. Toen is het echt heel snel gegaan! We hadden er een gesprekje over gehad, maar ze zei al vrij snel: 'Dan is het misschien gewoon beter als we beide een nieuwe match zoeken'. Toen ze dit zei viel er meteen een last van mijn schouders. Mijn eerste gedachte was, ik kan het hier nog wel proberen maar er gaat niks veranderen! Mijn grootste issue hier, is toch dat ik het vervelend vind dat ik constant op mijn vingers gekeken wordt. Ook heb ik gewoon dat vertrouwen nodig. Dus de beslissing was gevallen...

Hoe nu verder?

Op momenten zoals dit besef ik hoe blij ik was dat ik bij een organisatie zat. Ze hebben me echt goed geholpen. M'n host mum en ik hebben gezamenlijk gebeld met smartaupairs. Daarna heb ik persoonlijk met ze gebeld en je profiel staat binnen No time weer op de site. Dit voelde toch wel dubbel, weer opnieuw het matchingsproces doorstaan. In Nederland duurde het echt wel een tijdje voordat ik een gezin gevonden had. Dit keer voelde het wel makkelijker. Aangezien ik al in Sydney ben. Dus dat betekend voor gezinnen wel dat diegene al meteen aan de slag kan. Ik had samen met mijn gezin afgesproken dat ik hier twee weken nog mocht blijven. Vond ik wel oké, want echt langer wil je ook niet blijven. Het is super raar om hier te wonen terwijl je weet dat je weg gaat. Je bent toch ver van huis en op dat moment voelde dat echt wel even raar.

Stress

Ik voelde me niet zo zeer heel slecht of unhappy erover. Maar ik voelde toch wel de stress. Omdat je zo graag in een nieuw gezin    terecht wil komen en dit keer wil je zeker weten dat het top is. Gelukkig had ik al snel 8 matches toen ik mezelf voor het eerst weer aanmelden op smartaupairs. Dit voelde wel goed! Er zat ook meteen een gezin tussen die me erg aansprak. Het voordeel nu was dan ook, dat je ze een bezoekje in real life kan gaan brengen. Dan krijg je toch meteen meer indrukken hoe het daar kan zijn. Ik had dus besloten om ze te gaan ontmoeten. Zo woonde in Rose Bay. Dit was echt de perfecte locatie. Nadat ik ze had ontmoet voelde ik me er helaas niet goed over. Ze waren super aardig, de kinderen waren aardig. Maar het was gewoon niet de match voor mij. Ik voelde de "klik" niet. Dat was wel even teleurstellend. Je hebt toch goede hoop en je baalt dat dit niet het goede gezin was. Dat weekend voelde ik me dan ook echt niet zo happy. Ik was zo bang dat ik me precies hetzelfde zou voelen bij mijn volgende match en de tijd begon te dringen.

Support

Gelukkig heb ik echt al hele lieve vriendinnetjes hier gekregen, die me er goed doorheen hebben geholpen. Je moet dan toch even je verhaal kwijt kunnen. Ook heeft de organisatie vanuit Nederland (Travel Active) me goed geholpen. Super netjes dat ze overal van op de hoogte waren en dat ze me duidelijk wilden helpen. Dat weekend had ik toevallig ook net een Skype chat afgesproken met mijn lieve vriendinnetjes uit Nederland! Wat is het fijn om ze dan even te zien. Je verhaal delen is toch niet zo makkelijk via WhatsApp. Dus dat had ik echt even nodig. Ook met mijn ouders heb ik natuurlijk veel geskyped. Die ook super graag wilden dat ik snel bij een nieuw gezin terecht kon.

Maar het is dan echt zo, IK HEB EEN MATCH!

Na mijn dipje kreeg ik al vrij snel een berichtje van een nieuw gezin. Het is altijd leuk als iemand jou eerst een mailtje stuurt! Dit was een alleenstaande moeder met drie jongens van 4, 6 en 8. Ze wonen in Pymble, een van de noord suburbs in Syndey. Dit is ongeveer een halfuurtje met de trein naar de stad. We hadden meteen een bel afspraak gepland. Ik vond haar super aardig klinken over de telefoon en ook hier had ik besloten een bezoekje te gaan nemen. 

Ze kwam me ophalen bij het trein station en ik dacht meteen 'wat een leuk mens'. Het klikte gelijk heel goed en het gesprek was erg vloeiend. Ze had een soort mini tour door pymble gedaan met de auto en de buurt vond in gelijk heel leuk en anders als waar ik nu zit. Veel meer natuur en ook veel grotere huizen. Daarna was het zover en ging ik ook de kids ontmoeten. Dit was toch wel even een spannend moment. 

Nou jongens ik kan jullie vertellen! Het was geweldig. De kinderen deden meteen alsof ze me al jaren kenden. Ze waren zo enthousiast dat ik er was. Het was meteen ook zo anders omdat ze zoveel aan het kletsen waren. Wat ik super leuk vond! Dit ben ik natuurlijk niet gewend nu, aangezien ze hier nog niet kunnen praten. Ik voelde dus echt "de klik" en wat was ik blij. De host mum zei dus meteen dat ze het leuk zou vinden als ik hun au pair wilde worden! Het meest belangrijkste was nog, dat ik er volgende week al terecht kon. Beter kon dus niet. De au pair die ze daar momenteel nog hebben zou er dan nog wel een weekje zijn. Maar dit vond ze alleen maar fijn want zo kon hij mij alles laten zien. Ik moet in dit gezin dan ook gaan rijden, wel even anders aan de linkerkant. Maar dit vind ik alleen maar erg leuk.

Vandaag is het dan zover!

Wat heb ik er ontzettend veel zin in. Na twee weken hier blijven wil je gewoon weg hier. Je wil een nieuwe start gaan maken en ergens overnieuw beginnen. Toch voelt het raar om je koffers weer in te moeten pakken. Je bent hier toch gewend geraakt met alles en nu wordt alles weer nieuw. Maar ik heb zin in het onbekende!

Na mijn verhaal zullen jullie wel denken, hoe is haar leven verder hier?

Nou ik kan jullie vertellen. Ik vind het hier geweldig! Ik ben verliefd geworden....  en nee niet op iemand, maar op de stad. Wat ben ik nu al onwijs veel van Sydney gaan houden. Ik ben dan ook zo blij dat mijn ouders en m'n beste vriendinnetje Saskia langs gaan komen hier! Ik heb ze zoveel te laten zien. En ze gaan het hier geweldig vinden!! Ondanks het dipje van mij, de laatste twee weken. Zijn mijn weekenden wel gewoon amazing geweest. Elk weekend voelt echt als een soort mini vakantie. Omdat gewoon alles nieuw en anders is. Ik heb het idee dat ik hier nooit uitgekeken ga worden..

Ik heb dus een tripje gedaan naar Port Stephens. Waarbij ik ben gaan zandsurfen. Jullie hebben vast wel foto's gezien. Maar dit is veel lastiger dan het leek! Ik was er helaas dan ook niet zo goed in. Maar wat heb ik genoten. Ook gingen we dolfijnen spotten, super leuk! Voor het eerst ook een echte aussie BBQ meegemaakt. Kangaroo vlees, prima vleessie hoor! Tot slot heb ik de meest mooie en meteen ook meest steile wandeling gedaan. Het uitzicht bij Nelson Bay was het allemaal waard! Deze dag heb ik dus ook meteen veel andere au pairs leren kennen. Na die dag had ik echt erge spierpijn. Ik had die zondag daarna afgesproken om met Marli de bondi to coogee beach walk te doen. Ach nog een beetje meer spierpijn kan wel. Maar ook dit was echt geweldig! Het weekend daarma was ik voor het eerst op stap geweest met 4 andere meiden in Manly! Was was dit te gek. Ook meteen "te gek" hoe duur de drankjes hier zijn. M'n gin tonic was 11 dollar. Maar een biertje pakken zou ook geen zin hebben aangezien dat alsnog 9 dollar was. Maar Hey, het was een top avond dus who cares right! :)

Het weekend daarna zou ik met Marli gaan whale watchen. Aangezien dat nu nog kon voordat de walvissen zouden doortrekken. Dit werd helaas gecanceld, want ja ook hier kan het regenen! Het perfecte weer om dus een Biosje te pakken. "A mountain Between us" prachtige film :) Ik ben met Bo ook nog naar shelly beach geweest. Een baaitje naast Manly beach. Voor het eerst met de Ferry. Dit is wel heel bijzonder aan Syndey. Je kunt overal met de boot naartoe! Hier hadden we echt wel even een geluksmomentje. We hebben daar uren gezeten, gewoon starend naar het mooie uitzicht. Hier had ik ook mijn eerste echte mega spin gezien. Ik zat nog net niet op de wc toen Bo ineens zei 'Am kom ff langzaam van die wc af' 'Huh hoezo?' 'Nee gewoon komen'. Jezus wat een beest, mini hart aanval momentje!

En dan tot slot, afgelopen weekend was nog het allerleukste tot nu toe! Vrijdag avond had ik een Halloween cruise party met Marli en Bo. Ik kan niet eens uitleggen hoe cool dit was! Hier is het al veel meer overdreven dan in Nederland. Dus iedereen zag er echt geweldig uit! En dan, een feest op een boot. Zelf nog nooit gedaan maar hoe gaaf! Vergeet vooral niet het uitzicht. Zaterdav ging dus eindelijk het whale watchen wél door. Marli en ik helemaal blij. Wel heftig hoor op zo'n speedboot. Ik had dus zeker een geluksmomentje toen ik die beesten zag. Maar ook zeker een misselijk momentje haha! Helaas was het erg lastig om ze op foto vast te leggen. Als allerlaatste mijn tripje naar Jervis Bay. Het leukste tot nu toe en vooral het mooiste. want ja mensen ik heb officieel het meest blauwe water en het meest witte zand gezien! Geweldig! Ik wilde hier nooit meer weg. Ik ben ook voor het eerst de zee in geweest! Het weer word echt alleen maar beter en beter. Vandaag was het 34 graden, heftig maar amazing!

Nou mensjes dat was hem weer voor vandaag. Ik was natuurlijk weer zo slim om mijn blog in eerste instantie niet op te slaan, dus dit is mijn tweede poging. Jeetje wat een typ werk, maar hopelijk was het weer een beetje leuk om te lezen! Ik ben blij dat alles zo is gegaan en ik zal vast binnenkort weer een nieuwe blog moeten schrijven over mijn nieuw thuis. 

Veel liefs vanuit down Under,

Amber